…βρέθηκε
στην Παπούα-Νέα Γουινέα κατά τη διάρκεια διεξαγωγής έρευνας στην περιοχή. Ο Paedophryne amanuensis που είναι μόλις 7,7 χιλιοστά σε μήκος
περνά το χρόνο του πάνω σε νεκρά φύλλα, στο έδαφος του τροπικού δάσους του νοτιοδυτικού
νησιού του Ειρηνικού, δικαιολογώντας τόσο τις αποχρώσεις του σώματός του όσο
και το μικροσκοπικό μέγεθος. Το είδος αυτό, μάλιστα, αποτελεί πλέον και το
μικρότερο σπονδυλωτό στον πλανήτη, αφού ξεπέρασε τον προκάτοχό του, Paedocypris progenetica –ένα
είδος ψαριού της Ινδονησίας - για μόλις δύο χιλιοστά.
Ο εντοπισμός του μικροσκοπικού αυτού βατράχου φυσικά δεν ήταν εύκολη
υπόθεση λόγω του χρωματικού καμουφλάζ, αλλά κυρίως λόγω της ομοιότητας του
καλέσματος των αρσενικών με αντίστοιχα των εντόμων. Οι επιστήμονες ήταν
περίεργοι να καταλάβουν τι ακριβώς ήταν, γι’αυτό ηχογράφησαν τους ήχους αυτούς.
Διαπίστωσαν ότι οι ήχοι έρχονταν από το έδαφος, αλλά λόγω του απίστευτα μικρού
μεγέθους τους δεν μπόρεσαν να τα διακρίνουν. Έτσι, αυτό που έκαναν ήταν να
πάρουν μια μεγάλη ποσότητα χώματος και φύλλων από το έδαφος, για να δουν τελικά
το μικροσκοπικό αυτό βατραχάκι να πηδά από δω κι από εκεί μέσα στην πλαστική
σακούλα.
Το είδος αυτό τρώει
υπερβολικά μικρά έντομα, όπως ακάρεα, πολύ μικρότερα σε μέγεθος από αυτά που
τρώνε οι βάτραχοι, ενώ πιθανόν αποτελεί λεία για ένα μεγάλο αριθμό αντίστοιχα
μικρών θηρευτών, και μάλιστα ασπονδύλων, που συνήθως δεν τρώνε βατράχους, όπως
είναι οι σκορπιοί.Επίσης, είναι πολύ καλοί άλτες ‒ πραγματοποιούν άλματα 30 φορές
το μέγεθος του σώματός τους.
Να σημειωθεί ότι κατά
τη διάρκεια της έρευνας αυτής, ανακαλύφθηκε κι ένα άλλο είδος μικροσκοπικού
βατράχου, λίγο μεγαλύτερο σε μέγεθος. Ονομάστηκε Paedophryne swiftorum και φτάνει τα
8,6 χιλιοστά σε μήκος. Και τα δύο είδη έχουν λιγότερο περίπλοκους σκελετούς,
ενώ μετά τη γέννησή τους αναπτύσσονται απ’ευθείας σε ώριμα άτομα, χωρίς να
μεσολαβήσει δηλαδή το στάδιο του γυρίνου.
Ως
μέρος της έρευνας, οι επιστήμονες προχώρησαν σε συγκριτική μελέτη των
μικροσκοπικών βατράχων. Τα τέσσερα μέλη του πρόσφατα περιγεγραμμένου γένους Paedophryne, βρίσκονται μέσα στη δεκάδα των πιο μικρών ειδών βατράχων,
κατατάσσοντας το Paedophryne ως το πιο μικρό γένος των Άνουρων.
Ανακαλύφθηκε, λοιπόν,
ότι οι μικροί βάτραχοι εξελίχθηκαν ανεξάρτητα και όλοι βρίσκονται σε τροπικά
δάση, όπου υπάρχει η απαραίτητη υγρασία και άφθονη τροφή, ταυτοποιώντας έτσι
οικολογικές ομοιότητες (κανονικά, το δέρμα των μικρών βατράχων ξηραίνεται
γρήγορα, όμως στο συγκεκριμένο τύπο ενδιαιτήματος διατηρείται υγρό σχεδόν όλο
το χρόνο). Όπως ακριβώς ειπώθηκε, ‘‘οι
μικροσκοπικοί βάτραχοι δεν είναι απλώς ιδιομορφίες, αλλά αντιπροσωπεύουν μια
οικολογική ομάδα που μέχρι τώρα δεν είχε αναγνωριστεί’’. Έτσι, πιστεύεται ότι
το μικρό μέγεθος σώματος αποτελεί εξελικτική προσαρμογή για την επιβίωση στο
υγρό περιβάλλον των τροπικών δασών.
Αν και
μέχρι τώρα θεωρούνταν ότι το υδάτινο περιβάλλον φιλοξενεί το μεγαλύτερο θηλαστικό
(μπλε φάλαινα Balaenoptera musculus, 25,8 μέτρα μήκος) και το μικρότερο ψάρι (Paedocypris progenetica, 7,9 χιλιοστά
μήκος), το Paedophryne amanuensis ανέτρεψε
τα δεδομένα.
Η ολοκηρωμένη παρουσίαση του νέου είδους βρίσκεται
εδώ http://www.plosone.org/article/info:doi/10.1371/journal.pone.0029797
Πηγές
Επιμέλεια:
Στέλλα Κουτσούλη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου