Δαγκώνουν, γλιστρούν…. σώζουν δάκτυλα και ζωές.
Ενώ η θέα μιας αιμοδιψούς βδέλλας προκαλεί τρόμο
σε πολλούς, αυτά τα ασπόνδυλα έχουν την ικανότητα να βελτιώνουν την ζωή πολλών
περισσότερων. Αυτή η μορφή αρχαίας θεραπείας έχει επανέλθει στο προσκήνιο της
σύγχρονης ιατρικής, με τα ζώα αυτά να βοηθούν τους γιατρούς σε περιπτώσεις
επανασύνδεσης ακρωτηριασμένων άκρων… μέχρι και την θεραπεία εξαιρετικά
θνησιγόνων διαταραχών του κυκλοφοριακού.
Οι βδέλλες εμφανίζουν παγκόσμια εξάπλωση και συναντώνται
κυρίως σε γλυκά νερά. Η χρήση τους δε στην ιατρική χρονολογείται έως και 5000
χρόνια πριν, όπου οι Αιγύπτιοι πίστευαν πως με αυτές μπορούσαν να θεραπεύσουν
από πυρετό μέχρι τυμπανισμό. Τον 21ο αιώνα πλέον, ελάχιστοι γιατροί
εξασκούν τέτοιες τεχνικές εξαιτίας της ιδέας πως η χρήση οργανισμών που
τρέφονται με μια τεράστια ποικιλία άλλων οργανισμών όπως βατράχια και
αλιγάτορες ήταν το λιγότερο… απωθητική. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμα και σήμερα
γιατροί που χρησιμοποιούν βδέλλες αλλά και ασθενείς που τις δέχονται.
Χρησιμοποιούνται κυρίως σε συγκεκριμένες χειρουργικές επεμβάσεις, επειδή
προωθούν το αίμα προς τους κατεστραμμένους ιστούς. Αυτό γιατί με ένα δάγκωμα, η
σύσταση του σάλιου τους αυξάνει τη ροή του αίματος και εμποδίζει την πήξη του.
Έτσι, αν προκληθούν πολλαπλά δαγκώματα σε ένα ασθενή, θα αιμορραγεί για ώρες,
επιτρέποντας το οξυγονωμένο αίμα να εισέλθει στην τραυματισμένη περιοχή, μέχρι
βέβαια να γίνει η επούλωση και να αποκατασταθεί η κυκλοφορία.
Η ανεκτίμητη προσφορά των οργανισμών αυτών είναι
ιδιαίτερα σημαντική στη μικροχειρουργική. Μετά από επιτυχημένες αποκαταστάσεις
τραυματισμών στα αυτιά και επανασύνδεσης των εξαιρετικά λεπτών αγγείων τους, η
χρήση των βδελλών επανήλθε. Σώζοντας άκρα, και ζωές καθώς μειώνουν τον κίνδυνο
εμφάνισης φλεβικών διογκώσεων μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, μεταμοσχεύσεις
άκρων, δερματικές επεμβάσεις και αποκαταστάσεις μαστού.
Παρά τις άπειρες εφαρμογές τους, το βασικό
μειονέκτημα των βδελλών είναι ότι παραμένουν… βδέλλες. Η ιδέα ήταν και
παραμένει αποκρουστική για τους ασθενείς, έτσι κάποιοι επιστήμονες δημιούργησαν
‘’μηχανικές βδέλλες’’. Η συσκευή αυτή
δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς να επιλέγουν την ποσότητα του αίματος που θα
αφαιρεθεί και όπως ο Connor υποστηρίζει ‘’ Το βασικότερο πλεονέκτημα είναι
ότι αφαιρείται ο παράγοντας του άγχους από τους ασθενείς που προκαλείται από τη
ιδέα των βδελλών στο σώμα τους, και που επιβαρύνει μια ήδη βεβαρυμμένη
κατάσταση υγείας’’
Η άλλη πλευρά βέβαια επιμένει στην άποψη της πως οι
βδέλλες αποτελούν ένα σχεδόν τέλειο
χειρουργικό εργαλείο και το δάγκωμα τους δεν είναι ούτε στο ελάχιστο
τόσο κακό όσο η φήμη τους.
Κείμενο: http://www.pbs.org/wnet/nature/
Απόδοση: Ραπάνη Άννα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου